مدل تلفیقی کارت امتیازی متوازن بهبودیافته و روش دیماتل برای ارزیابی عملکرد پژوهشگاه‌ها و مراکز پژوهشی

تعیین چارچوب مدل ارزیابی عملکرد جامع و نیز مشخص‌کردن شاخص‌های کلیدی آن از اهمیت به سزایی در شناسایی وضعیت موجود و نیز ترسیم نقشه راه و برنامه‌ریزی بلندمدت پژوهشگاه‌ها و مراکز پژوهشی برخوردار است که این مهم از اهداف مقاله است. در این مقاله، با در نظر گرفتن جایگاه مأموریت‌ پژوهشی پژوهشگاه‌ها و مراکز پژوهشی، منظرهای مبتنی بر مدل کارت امتیازی متوازن طراحی شده است. در این پژوهش علاوه بر بهره‌گیری از نظرات پژوهشگران خبره در چند پژوهشگاه، از ابزارهای کمی برای اعتباربخشی به مدل بهره جسته است و از تلفیق ارزیابی عملکرد متوازن، تکنیک دیماتل و نیز مدل معادلات ساختاری، رویکردی یکپارچه برای ارزیابی و در نتیجه رتبه‌بندی مناسب عملکرد پژوهشگاه‌ها و مراکز پژوهشی پیشنهاد داده است. بر اساس نتایج به دست آمده از موردکاوی این پژوهش، منظر مالی بیشترین تأثیرگذاری بر سایر منظرهای مدل کارت امتیازی متوازن از جمله دستاوردهای پژوهشی را دارد و از اهمیت بیشتری در ارزیابی پژوهش‌ها برخوردار است. به نظر می‌رسد این نتیجه به دلیل تقاضامحور بودن پژوهش در کشور (تقاضای ملی و تخصیص بودجه دولتی به پژوهش در کشور) حاصل شده است. همچنین نتایج مدل با ارزیابی‌های گوناگون که از سوی نهادهای بالادستی الزام می‌شود، مقایسه و نشان داده شده است که می‌تواند خروجی لازم برای این نیازمندی را نیز فراهم و الزام‌های لازم برای پاسخگویی به نهادهای بالادستی رعایت کند.